2016 -Blog 2 – De avonturen van de “wonder bus”!!!
Door: Lisanne Bergman
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
24 Juli 2016 | Oekraïne, Rivne
Het begin van de reis ging echt super snel en toen zei Jozien: hé over 14 kilometer zijn we al in Polen.
En toen zeiden wij allemaal maar dat kan helemaal niet! Maar dat was toch echt zo. We dachten wow! Dat gaat snel. Toen was daar de file….. En nee ik maak geen grapje de file was 14 kilometer lang en duurde wel 2 uur. Deze file was trouwens om 12 uur ’s nachts. Wie bedenkt er nou weer zoiets! Tessa bleef maar volhouden dat we in de file stonden vanwege een stoplicht, op de snelweg! En ja hoor, na het eerste uur in de file was er daadwerkelijk een stoplicht… Hij was alleen uit en dit was jammer genoeg niet de veroorzaker van de file want dan waren we naar een uur klaar geweest. De veroorzaker van de file was daadwerkelijk de controle bij de Duits-Poolse grens!!!! Hier is echt nog nooit een controle geweest! Dingen veranderen in Europa. En natuurlijk werden wij uit de rij getrokken en moesten ze onze namen noemen en gezichten zien. Maar de douane meneer was best leuk dus we vonden het niet zo erg. Jozien heeft dit trouwens allemaal top gereden en niemand in de bus heeft gezeurd!
Daarna verliep de reis weer top en toen kwamen bij de Oekraïense grens. Eerst het gedeelte in Polen, we konden heel ver door rijden en Thymen telde wachtende vrachtwagens (200+) en we stonden in de eerste rij. Wat natuurlijk als nog veel te lang duurde (volgens mij hadden de mensjes lunch pauze). Een Oekraïense meneer achter ons dacht: hé dat zijn buitenlanders laat ik die helpen. Maar wij dachten: We hebben geen hulp nodig! Wij doen dit al zes jaar! Bovendien kon de meneer alleen Oekraïens en toen we vroegen of hij Engels kon zei hij ja en ging hij verder in het Oekraïens. Maar hij was heel lief. Dit keer waren de rollen omgedraaid bij de grens. De polen waren vet chagrijnig en de Oekraïners waren super vrolijk. We konden lachen, hoefden de auto niet uit om onze gezichten te laten zien en zelfs toen de ene vrouw wel boos leek moest ze wel weer lachen toen we weg reden en naar haar zwaaiden.
Toen waren we eindelijk in Oekraïne en wat voelt het goed om weer thuis (tweede thuis dan) te zijn! De weg was weer hobbelig, mensen reden weer super raar, paard en wagen langs de weg en ga zo maar door. Toen moesten we nog omrijden omdat er een doodlopende weg was vanwege wegwerkzaamheden. We deden meteen wat sight seeing voor Tessa, Thymen en Jozien! Maar het we reden wel van een assfalt weg, naar een asfalt weg met hobbels, naar een asfalt weg met hobbels en gaten, naar bijna geen asfalt naar, grind. Dus hobbel, hobbel, hobbel. Maar gelukkig kan Thymen daar goed op in slaapvallen!
Toen was daar dan eindelijk Skolmo, het hotel! We hebben snel gedoucht, gegeten en de reis besproken met de andere teamleden. Vet gezellig! Daarna hebben we met bijna het hele team een wandeling gemaakt naar een ruïne van een vet gaaf gebouw en hebben daar geklommen en rond gekeken. Dat was vet avontuurlijk en cool. Nu gaan we slapen want we zijn allemaal moe en de week mag nu echt beginnen! Jeej!
Heel veel liefs,
Lisanne
-
24 Juli 2016 - 17:38
Alice Scholtens:
Hoi Lisanne,
Wat een leuk verslag van jullie reis. Ik heb er van genoten. Veel plezier de komende tijd in Rivne.
Doe iedereen de groeten daar.
Groetjes
Alice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley